Mijn moeder - 11 jaar later

Mijn moeder

11 jaar later

zelfportret 1943

Mijn moeder

Mijn moeder is geen steen…,

een steen… daar hoef ik dus niet heen.

Mijn moeder was geen gegraven gat…,

een gat… waarmee ze nooit iets heeft gehad.

Mijn moeder was geen graf…

een graf… waar ze nooit echt iets om gaf.

Mijn moeder had één wens…,

de wens… herinner me als mens

Mijn moeder…,

ik hoor…, ik zie haar… in haar werk,

een aquarel…, de Laurenskerk,

een pastel…, de Westertoren,

een foto…, bomen in de mist verloren,

Mijn moeder… ik herinner wie ze was,

haar gedachten…,

oneindige gesprekken…,

schetsend uit de losse hand…,

kijkend…, schuin over ’n brillenrand…,

oppennend wat haar zo te binnen schoot…,

ik zie…, ik voel… ’t bij alles wat ik zie en hoor…,

wat ik ook probeer… er zijn eigenlijk geen woorden voor.

’t Is goed…,

’t is fijn…,

fijn dat allemaal te kunnen delen…,

maar om dat nou bij een steen te doen…,

die steen…, die kan mij echt niets schelen.

11 jaar later

 SiKo©  

2019-10-07